D/a: Cohousing Waasland

Zondag (Dag van de architectuur) → Sint-Niklaas

Er was eens… Over samenwonen en delen

Ontdek dit project op de Dag van de architectuur tijdens een rondleiding! Deze rondleiding is gratis maar inschrijving is verplicht via onderstaand formulier.

Milène (F/a Curatorenteam) licht toe waarom je dit project zeker niet mag missen.

Bij mijn bezoek aan Cohousing Waasland nemen Evelyn en haar zoontje Otis me mee op pad. Otis is een speelvogel, niet verlegen maar erg beleefd. Hij leerde hier om rekening te houden met anderen, respect te tonen en samen te leven. Hij koerst rond op de gocart van de buren. Er hangt een smiley op, die aanduidt dat Otis en de andere kinderen er ook mee mogen spelen.

Het ontstaan van deze cohousing leest als een verhaal. Laat het me dan ook zo vertellen.

Meer delen dan een huis

Er was eens een vrouw met een droom. Zij wou graag SAMENwonen. Wat begon als een utopisch idee, eindigde als happily ever after voor een zeer diverse groep mensen. Enkele jaren geleden was dit nog een stuk landbouwgrond en ontmoette deze groep mensen elkaar in een zaaltje achter een café in Sint-Niklaas. Samen hadden ze één doel. Delen en verdelen. In de kosten, in de ecologische voetafdruk, maar ook in liefde, tijd en zorg.

Na jaren van intensieve gesprekken, ronselen van bewoners en zoeken naar een geschikte locatie, kwamen ze uiteindelijk hier terecht. Dankzij een enorm engagement van de toekomstige bewoners en intensieve begeleiding van de architecten van BLAF en DENC-STUDIO werd deze plek een thuis voor tweeëntwintig woonunits. Het samenwonen is geslaagd, en dan nog wel in een passief jasje.

Voor ieder wat wils

De woningen variëren tussen de 80 en 160 m² en de bewoners zijn alleenstaanden tot gezinnen met tieners. De compacte units klikken als een soort Tetris-spel in elkaar. Ze zijn afgestemd op de uiteenlopende noden van de verschillende bewoners. Het paviljoen in de gemeenschappelijke tuin biedt wat de beknopte woningen niet konden huizen. Een plek om vrienden of familie te ontvangen, extra bergruimte en overdekte speelruimte voor kinderen. Twee extra logeerkamers laten toe gasten te ontvangen.

Na mijn bezoek ben ik in gedachten verzonken. Dit samenwonen, is dat niet net wat we nodig hebben in deze tijden van isolement? Goede buren, ontmoet je die ook vanuit je rijhuis in de stad? En vooral, zou ik ook zo kunnen wonen?

Auteur: Milène Senden