D/a: Metrostation Maalbeek

Intermezzo

De Smet Vermeulen architecten, Benoît van Innis

Ontdek alle facetten van dit prachtige project tijdens de Dag van de architectuur!

Jonathan (F/a Curatorenteam) licht toe waarom je dit project zeker niet mag missen.

Meermaals per week neem ik de metro van station Schuman tot Sint-Katelijne en vice versa. Als ik me op de metro bevind is er weinig besef van plaats. Stations worden afgewisseld door donkere tunnels en in een oogwenk ga ik van punt A naar punt B. Voor ik het weet ben ik alweer bovengronds op mijn bestemming. Toch is er één plek die de tijd even vertraagt en mijn aandacht vraagt onderweg: Metrostation Maalbeek.  

Tedere architectuur 

De reden daarvoor heeft niets te maken met terreuraanslagen of herdenkingsmonumenten. Nee, ik ben zelfs nog nooit uitgestapt om te gaan kijken naar de bloemen en teksten die permanent aanwezig blijven in het station.  

De échte reden schuilt in de aanwezigheid van architectuur. “Álles is toch architectuur?”, hoor ik je denken. Dat kan waar zijn, maar in dit geval doel ik op de tedere architectuur van de bureaus die keer op keer in de jaarboeken van het Vlaams Architectuurinstituut staan. Zij ontwerpen doorgaans geen mobiliteitsnetwerken zoals luchthavens, stations en busterminals omdat daar efficiëntie, regelgeving, veiligheid en weerbaarheid primeren op het speelse, creatieve proces met ruimte voor vrije interpretaties en originele ontwerpen.

Het kunstwerk mag een kunstwerk zijn 

Toch is dat exact wat De Smet Vermeulen architecten samen met kunstenaar Benoît van Innis deden toen ze Metrostation Maalbeek ontwierpen. Kijk maar eens rond, de kleuren van de tegels vertellen je alles wat je moet weten. De blauwe duiden aan dat je je op het perron bevindt, de donkergrijze liggen op de uiteindes, de rode tegels op de wand tonen je de weg naar buiten. De muren op de perrons zijn opgebouwd door een repetitief systeem waarin kunstwerk en betonnen wand zichzelf afwisselen. Op de betonnen wanden vind je alle noodzakelijke informatie en zijn alle veiligheidssystemen bevestigd. Daardoor kunnen de kunstwerken, kunstwerken zijn. De zitbanken hangen op aan de betonnen wanden en storen daardoor de tegels op de vloer niet.  

Jammer genoeg besloot de MIVB op een dag om het beton te overschilderen in hetzelfde wit als de kunstwerken. Het resultaat is dat er nu minder zichtbaar contrast is tussen kunstwerk en de zakelijke muur. Probeer je zo goed mogelijk in te beelden hoe het moet geweest zijn.  

Het geheel werkt als een goed gestroomlijnde machine en tegelijkertijd zijn de architecten erin geslaagd architectuur en kunst te realiseren op een unieke plaats. 

Auteur: Jonathan Cludts