D/a: Sociaal huis Langemark-Poelkapelle

Een hedendaags verlengstuk

Tom Thys architecten

Ontdek dit project op de Dag van de architectuur tijdens een rondleiding! Deze rondleiding is gratis maar inschrijving is verplicht.

Pieterjan (F/a Curatorenteam) licht toe waarom je dit project zeker niet mag missen.

Vanuit de lucht bekeken, valt Langemark te lezen als vijf straten die samenkomen te midden van een lappendeken van akkers en weilanden. Rondom deze straten ontplooit zich het dorp met centraal het gemeentehuis en de Sint-Pauluskerk, een herkenningspunt in het omringende landschap. In 2019 kreeg het gemeentehuis, een voormalig landhuis, een hedendaags verlengstuk.

Tom Thys architecten tekende een compacte uitbreiding die tegelijkertijd de spil vormt in de heropwaardering van de dorpskern. Het nieuwe volume versterkt de ruimtelijke verbinding tussen het kerkplein en het Vijverpark, waar de publieke ruimte wordt heraangelegd op maat van de voetganger.

Een sociaal huis

Deze aanbouw is het resultaat van de West-Vlaamse wedstrijdvraag (WinVorm) naar de “bouw van een sociaal huis”, waar het gemeentebestuur en het OCMW samenkomen onder één dak. Het nieuwe gebouw heeft een informeel karakter en omvat voornamelijk de publieke functies. Het bestaande gebouw huisvest kantoren en behoudt verder de ceremoniële functies, zoals de trouw- en raadzaal. Wanneer je rond dit architecturale duo wandelt, ontdek je langs elke kant een verschillende verschijningsvorm. De twee gebouwen vormen een nieuw geheel, maar houden ook een zekere afstand van elkaar. Zo blijven ze duidelijk leesbaar als twee te onderscheiden volumes.

Het plan is flexibel: de kern en de gevels zijn dragend, maar verder zijn alle wanden vervangbaar doorheen de tijd. Een genereuze en lichtrijke traphal leidt de bezoeker naar boven in een spel van variërende traparmen. Alle vloerniveaus sluiten aan op die van het bestaande gebouw, met uitzondering van de begane grond. Hier is een hoogteverschil tussen de twee gebouwen van acht treden. Dit is het gevolg van de entree met een statige trap, zoals dit een landhuis honderd jaar geleden betaamde. In een hedendaags streven naar toegankelijkheid voor alle gebruikers, verdwijnt het hoogteverschil door de indeling van de hoofdingang in het nieuwe gebouw. De nieuwe inkomzone moet zeker niet inboeten aan architecturale kwaliteiten. Eén enkel gebaar maakt de graduale overgang tussen het plein, de overdekte buitenruimte, de tochtsas en het onthaal.

Auteur: Pieterjan Maes